

Er zijn vreselijke klachten over op de hoogte blijven. Het is echter moeilijk wanneer elke grote mediasite Amerikaans politiek nieuws publiceert dat een vooroordeel heeft. Het is belangrijk om nieuwsartikelen onbevooroordeeld te lezen, zodat ze een eigen mening kunnen vormen over de actualiteit. Dit geldt vooral als het om politiek gaat.
Voordat je begint met het lezen van Nieuws Vandaag-artikelen van een bepaalde mediabron, is het een goed idee om de reputatie en geschiedenis van de bron te onderzoeken. Kijk hoeveel advertenties er in een krant of website worden geplaatst. Als er een groot aantal is, is de bron verplicht aan entiteiten, zoals belangengroepen, lokale en federale overheden en bedrijven voor financiering.
Soms geven bepaalde nieuwsbronnen een duidelijke inslag op nieuwsberichten, maar schrijft de redactie die inslag niet voor. Veel gerenommeerde bronnen maken een duidelijke scheiding tussen nieuws en redactioneel commentaar. Het probleem met redactioneel werk is dat het ook een mening heeft, dus het hangt ervan af hoe onbevooroordeeld een lezer wil zijn.
Tijdens het lezen van nieuwsverhalen moeten lezers aantekeningen maken in het hele artikel. Het identificeren van wie, wat, wanneer, waar, hoe en waarom zal een grote bijdrage leveren aan het differentiëren van vooroordelen. Noteer ontbrekende informatie of extra analyses. Gooi extra analyse weg en onderzoek ontbrekende informatie verder.
Een goede oefening om vooroordelen te onderscheiden, is om te kijken of de lezer de informatie zou kunnen gebruiken om een heel ander nieuwsbericht te schrijven. Begrijp indien mogelijk dat het nieuwsbericht dat momenteel wordt gelezen mogelijk niet concreet en nauwkeurig is.
Analyseer de schrijver en zoek uit hoe hij of zij de mensen behandelt over wie ze schrijven. Vaak gebruiken schrijvers het woord “claim” in plaats van uitleg voor getuigen. Dit implanteert onbewust negativiteit en twijfel bij de getuige. Dit soort taal is bedoeld om de lezer te overtuigen van het standpunt van de schrijver in plaats van de werkelijke feiten van de situatie.
De toon van het artikel is een andere indicator dat de lezer tot een bepaalde manier van denken wordt gedwongen. Alle artikelen moeten de lezer een bepaald gevoel geven, maar het is belangrijk om onderscheid te maken tussen gevoelens die natuurlijk en logisch zijn en gevoelens die een valse creatie zijn van de schrijver.
Als het gevoel betrekking heeft op de gegeven informatie, bijvoorbeeld een moord maakt de lezer verdrietig, dan is het een passende emotie. Als het gevoel betrekking heeft op de mening van de schrijver, bijvoorbeeld een politieke partij is eng, dan wordt het de lezer opgedrongen.
Bekijk het hele artikel en vergelijk het met de situatie. Als er een bron, getuige of verklaring is die duidelijk is genegeerd, dan is het artikel bevooroordeeld. Dit geldt als het ‘waarom’-gedeelte van het artikel onduidelijk is en als het artikel niet de positie weergeeft van een of meer partijen die bij het verhaal betrokken zijn.
In sensationele media is er een term die buzzwords wordt genoemd. Dit zijn vage zinnen die bedoeld zijn om een ernstige emotie op te wekken bij een lezer zonder enige echte informatie. Onderzoek het artikel op ongedefinieerde termen, zoals christelijke agenda of homoseksuele agenda. Als een woord de lezer een sterk gevoel geeft, moet het misschien worden genegeerd en moet de informatie zelf worden onderzocht.
Soms wil de schrijver de lezer in een bepaalde groep trekken. Ze kunnen de lezer vragen om zich mentaal te identificeren met een bepaalde groep. Voorbeelden zijn gewone jongens, arbeidersklasse, bezorgde moeders, christenen, tieners, intelligente mensen. De schrijver zal lezers in deze groepen indelen om hen aan te moedigen niet langer voor zichzelf te denken.